Podstawowa zasadą polecanej przez nas diety jest indywidualizacja zaleceń – dostosowanie ich do potrzeb danej osoby. Optymalne stężenia poszczególnych substancji (mikroelementów, makroelementów, witamin) w diecie powinny być dobierane po wykonaniu pomiarów stężenia danej substancji w organizmie. Ich optymalne stężenie można osiągnąć poprzez wprowadzenie do diety odpowiednich suplementów, żywności specjalnego przeznaczenia, jak również przez kontrolowanie spożycia wielu różnych produktów spożywczych.
1) Wprowadzanie do diety suplementów
Obecnie w naszej ofercie znajdują się 2 suplementy diety podnoszące poziom selenu w organizmie: Sel-BRCA1®
SEL-NAT® to uzupełnienie preparatu podstawowego – SEL-BRCA1®. U zdecydowanej większości osób, optymalny sposób stosowania suplementów zawierających selen to przyjmowanie codziennie dwóch kropli SEL-BRCA1®
2) Wprowadzanie do diety żywności specjalnego przeznaczenia
Obecnie prowadzone są badania nad produktem: SeGEN – napojem wzbogaconym w selen – dotyczącym podwyższania poziomu selenu w organizmie.
3) Wprowadzanie do diety innych produktów spożywczych
W naszej ofercie znajdują się produkty spożywcze o opisanej zawartości selenu – umożliwiające kontrolowanie poziomu selenu w organizmie. Produkty o wysokiej zawartości selenu umożliwiają kontrolowane podwyższanie poziomu selenu w organizmie; produkty o niskiej zawartości selenu – kontrolowane obniżanie poziomu selenu w organizmie.
Więcej informacji na ten temat znajdziecie Państwo tutaj: „Inne produkty żywnościowe”.
Poniżej znajdziecie też Państwo przykładowe zalecenia dietetyczne przygotowane dla kobiet opracowane przez specjalistę dietetyka – dr hab. prof. PUM Ewę Stachowską.
Szanowne Panie,
każda z nas potrzebuje indywidualnej, „szytej na miarę” diety. Parametrami, które należy uwzględnić przy jej przygotowywaniu są: wiek, masa ciała, aktywność fizyczna oraz stan zdrowia. Oczywiście, w poprawnie „zaprojektowanej” diecie, pośród wielu innych substancji, nie powinno zabraknąć selenu – pierwiastka niezbędnego dla prawidłowego funkcjonowania organizmu. Dobowa zawartość selenu jaką powinno uwzględnić się w jadłospisie zależy od dwóch głównych czynników: stężenia tego pierwiastka we krwi (co determinuje jaka ilość selenu powinno się stosować w diecie) oraz jego zawartości w pożywieniu. Ta ostania zmienna (zawartość w pożywieniu) jest niezwykle trudna do oszacowania, bowiem ilość selenu w produktach spożywczych jest bardzo różna i zależy od jego zawartości w glebie, rodzaju i jakości spożywanej żywności i oczywiście od tego ile danego produktu zjemy.
Poniżej przedstawiam trzy-dniowe lub jedno-dniowe warianty diety o normatywnej (55 μg/dzień), zwiększonej (około 100 μg/dzień) oraz zmniejszonej < (55 μg/dzień) zawartości selenu w diecie (zgodnie z normami zaczerpniętymi z Nutrition and Diagnosis-Related Care). Warianty jadłospisu zostały wyliczone z myślą o kobietach 40 letnich, ważących 65 kg przy 170 cm wzrostu. Jedna z Pań nie uprawia sportu wobec tego wyliczone zapotrzebowanie kaloryczne dla tej Pani wynosi około 1700 kalorii/dzień. Druga, uprawia sport 3 razy w tygodniu x 45 min (np. nordic-walking, jogging, aerobic), wobec czego Jej zapotrzebowanie kaloryczne rośnie do około 2200 kcal/ dzień.
Diety są prawidłowo zbilansowane, co oznacza że dostarczają do organizmu idealną ilość energii, oraz wszystkich składników odżywczych. Różnią się natomiast kalorycznością i zawartością selenu.
Poniżej zamieszczono tabelę zbiorczą opisującą podstawowe parametry kobiet, dla których skomponowano przykładowe jadłospisy. Pod każdym jadłospisem znajduje się metryczka zawierająca podsumowanie najważniejszych parametrów jadłospisu. W końcowej części prezentacji znajdują się wybrane przepisy na potrawy zaproponowane w jadłospisach.
Pod koniec tekstu znajdą Panie praktyczną tabelę zawierającą zestawienie produktów spożywczych zawierających w swoim składzie selen. Podane w tabeli dane liczbowe są niestety jedynie wartościami szacunkowymi – co oznacza, że zawartość selenu w danym produkcie może być inna. Rozbieżność wynika z trudności w określeniu rzeczywistej ilości tego pierwiastka w żywności oraz z niewielkiej liczby badań dotyczących zawartości selenu w produktach polskich. Opracowując tabelę korzystano z dobrze opracowanych danych źródłowych amerykańskich, co niestety tylko w przybliżeniu pozwala na ocenę
zawartości tego pierwiastka w identycznym produkcie polskim. Należy podkreślić, że zawartość selenu w żywności wyprodukowanej w USA jest wielokrotnie wyższa od ilości selenu w identycznych produktach polskich. Ta różnica wynika najprawdopodobniej głównie z odmiennej zawartości selenu w glebie w USA i Polsce. Najlepszym sposobem określenia zawartości selenu w danym produkcie, wydaje się być zakup produktów spożywczych ze źródła, gdzie zawartość tego pierwiastka jest mierzona i podana w każdej partii wyprodukowanego produktu.
TABELA ZBIORCZA
Wariant | wiek | wzrost | masa ciała | aktywność fizyczna | dobowe zapotrzebowanie kaloryczne | ilość selenu w codziennej diecie |
A Dzień 1-3 |
40 | 170 cm | 65 kg | mała | 1690 kcal/d | norma(55 μg/d) |
B Dzień 1-3 | 40 | 170 cm | 65 kg | mała | 1690 kcal/d | zwiększona (około 100 μg/d ) |
C Dzień 1-3 |
40 | 170 cm | 65 kg | mała | 1690 kcal/d | zmniejszona
> (55 μg/d) |
D Dzień 1-3 |
40 | 170 cm | 65 kg | przeciętna | 2185 kcal/d | norma
(55 μg/d) |
E Dzień 1 |
40 | 170 cm | 65 kg | przeciętna | 2185 kcal/d | zwiększona (około 100 μg/d ) |
F Dzień 1 |
40 | 170 cm | 65 kg | przeciętna | 2185 kcal/d | zmniejszona
> (55 μg/d) |